แรมนิรันดร์ ของ พาพราว

รุกอย่างเรียบร้อย อ่อยแบบผู้ดี 
มีอารมณ์ก็ต้องข่มไว้ หื่นได้แต่ก็ต้องสุภาพด้วย
.
.

เพราะอยากจีบคนขาย ชายหนุ่มจึงเนียนมาซื้อดอกไม้ทุกวัน
มาตรงเวลาราวกับหุ่นยนต์ตั้งโปรแกรมอัตโนมัติไว้
มาแล้วก็สั่งแต่ ‘ช่อดอกลิลลี่’ แบบเดิม เพิ่มเติมคือเปลี่ยนท่านั่งรอบ้างเวลาเมื่อย
อาศัยทำใบหน้านิ่งๆ แอบเหล่มองหญิงสาวอย่างเงียบงัน
เป็นแบบนี้อยู่สิบกว่าวัน กว่าเจ้าของร้านดอกไม้จะทันรู้ตัวว่าเขามาทำไม

ก็มาเพื่อจีบเธอไง งั้นจะรอสวรรค์วิมานอะไรล่ะ จีบมาก็จีบไป ไม่มีโกง
จีบหนัก ไม่มีกั๊ก ไม่หักห้ามใจ อ่อยแบบไม่เกรงใจแมวหน้าไหนทั้งนั้น
จนกระทั่งความรักผลิบานปานได้วิ่งจับมือกันอยู่กลางทุ่งลาเวนเดอร์
เรื่องก็คงแฮปปีเอนดิงได้ไม่ยาก หากไม่ติดว่า...
เขาบังเอิญได้ล่วงรู้ความลับบางอย่าง ความสัมพันธ์ผิดที่ผิดทาง
ซึ่งอาจสั่นคลอนความรักระหว่างเขากับเธอขั้นรุนแรง